Wil jij overtuigend presenteren? Het kleine geheim met het grote effect.
De ontbrekende schakel….
Daar stond Annette, klaar voor haar presentatie. Ze was goed voorbereid, wist wat ze wilde vertellen. En toch…….. kwam het niet overtuigend over. Een beetje beteuterd was ze na de presentatie, na al dat goede voorwerk.
De reden, er ontbrak een kleine, maar zeer belangrijke schakel met een groot effect in haar voorbereiding.
En deze belangrijke schakel wordt vaak vergeten. We denken dat als we goed voorbereid zijn; denk heldere structuur, denk heldere boodschap, denk de bouwstenen voor ogen hebben. Dat het presenteren dan wel vanzelf zal gaan. Maar, dit is jammer genoeg vaak niet het geval!
Er zit nog iets tussen, tussen een helder verhaal op papier en een helder verhaal uit je mond. Het is de schakel, tussen een warrig verhaal of een overtuigend verhaal. Tussen zenuwachtig zijn en met overtuiging achter je verhaal staan. Of een verhaal wat ok overkomt en een verhaal wat echt bij het publiek bekijft.
Wat Annette miste was de “ontbrekende en verbindende” schakel. Want van iets dat gebeiteld staat op papier, naar mondeling iets brengen, zit nog een schakel. En dit wordt vaak vergeten. Het is namelijk niet automatisch zo, dat als het zwart op wit staat, of je weet heel goed wat je wilt vertellen, dat wat in je hoofd zit, automatisch vloeiend vanuit je mond komt rollen.
We denken vaak dat dat het geval is, maar dat is vaak niet zo! En zeker niet als je met al je zenuwen voor een groep van 50 afwachtende blikken staat.
Dat werkt misschien wel als je al jaren presentaties geeft en al jaren in het vak zit. Dan is dit geen probleem. Want, je hebt het al zo vaak verteld en voor jou is het gesneden koek.
Echter, als jij nieuwe informatie gaat brengen, en voor het eerst een presentatie geeft over een bepaald onderwerp, dan gaat deze vlieger niet op. En zeker niet als je in een andere taal je presentatie moet geven.
Kortom de ontbrekende schakel is: hardop oefenen! Dan pas ga je proeven en voelen, wat werkt en wat niet werkt. Je voelt en hoort ineens. Nee, hier heb ik veel te veel zinnen nodig om iets uit te leggen. Dat werkt niet. Dat kan bondiger. Of tjee, als ik het omdraai en eerst dit stuk vertel, dan werkt het volgens mij veel beter. Of goh, ik kom steeds niet op een bepaald woord wat belangrijk is voor deze presentatie.
Kortom: je gaat een proces door. En dat proces kan je met een trechter vergelijken. Eerst is het nog breed, je bent nog zoekende en aan het boetseren, maar uiteindelijk kristalliseert zich daar een helder verhaal uit. Je komt bij het smalle gedeelte van de trechter en dan voel je dat je er klaar voor bent. Het is belangrijk dit proces door te gaan. Het proces van breed, nog “boetseren” naar een uitgekristalliseerd verhaal, het dunne deel van de trechter.
Om misverstanden te voorkomen. Dit is niet hetzelfde als het verhaal uit je hoofd leren!! Je weet de essentie te brengen. Steeds iets anders, (het blijft vers en nieuw) maar de essentie blijft gelijk.
Waarom is dit proces doorgaan, deze ontbrekende schakel zo belangrijk?
Ten eerste scheelt het een hoop in zenuwen. Als jij het verhaal al een paar keer hardop hebt gedaan. Heeft je brein als het ware al een spoor gelegd. Het is niet zo nieuw, dus niet zo eng meer. Je weet bijvoorbeeld dat je de woorden die belangrijk zijn voor jouw presentatie paraat hebt.
Ten tweede maak je jezelf de essentie veel sneller eigen. Hoe meer zintuigen je gebruikt (je spreekt, hoort en voelt). Hoe sneller dit gaat. Je kunt er zelfs bij bewegen en lopen (je lichaam heeft ook een geheugen).
Ten derde gaat de kwaliteit van je presentatie enorm omhoog. Omdat je door het hardop te oefenen, het proces doorloopt van boetseren naar een uitgekristalliseerd verhaal. Heb je jezelf verbonden met je verhaal en sta jij veel krachtiger te presenteren. (vorm en inhoud versterken elkaar).
Ten vierde door het proces te doorlopen, belichaam jij jouw verhaal. Dat betekent dat ik vaak kan zien als iemand dit proces doorlopen heeft of niet. Iemand die dat wel heeft, heeft een heel subtiel en uitgebreid pallet aan ondersteunende gebaren, kleur in stem en expressie en dit gaat onbewust. De persoon zit zo in het verhaal, belichaamt het als het ware, dat dit als vanzelf gebeurt.
En dit komt enorm krachtig en overtuigend over. Op een onbewust niveau pikt het publiek dit op. Je bent “credible” voor het publiek. De spreker is verbonden met zijn verhaal….en het publiek voelt en vertrouwt dat.
De kunst is je te verbinden met je content, zonder het “woord voor woord” uit je hoofd te leren. Mijn boodschap, zorg metaforisch dat de ketting compleet is. En niet dat je deze belangrijke onbrekende en verbindende schakel hebt overgeslagen. Verbinding met je verhaal, daarmee overtuig jij en ben je “credible”.