We wilden niet in de gehaktmolen verdwijnen….
Ik ben dol op watersport. Zwemmen, waterskiën of suppen, als het maar met water te maken heeft. In de lente halen vriendin Natas en ik onze supplanken weer uit het vet om na een lange koude winter weer het water op te gaan.
Zodra we op onze plank zitten, kijken we elkaar aan en verzuchtte ieder jaar weer hoe fijn het voelt om op het water te zijn. We zijn dan als een soort van koeien die weer voor het eerst de wei ingaan.
De beste tochten zijn de tochten vol avontuur. Er zijn altijd namelijk allerlei obstakels die we dienen te overwinnen.
Zo ook afgelopen dinsdag.
Soms, kunnen we niet verder, omdat de gracht eindigt en dienen we een stukje te “klunen” met onze planken. En dat valt niet mee met de loeizware plank van Natas. Je wordt daarom ook erg creatief in hulp vragen en ontmoet hierdoor allerlei alleraardigste Amsterdamse mensen.
“Mevrouw, kunt u even op onze plank letten?” Ja, tuurlijk. “Meneer wilt u ons even helpen met de plank dragen? Dat zou ons enorm helpen.” “Geen probleem”. “Hallo, kan je me even een hand geven, dan kan ik aan wal.” “Ja, hoor.” Echt mensen in Amsterdam zijn enorm hulpvaardig, al zou je dat misschien niet kunnen bevroeden.
Soms, is een brug zo laag dat je zo plat als een dubbeltje op je plank moet gaan liggen om er überhaupt onderdoor te kunnen. Zo, kwam ik afgelopen dinsdag vast te zitten met mijn kiel in de blubber. Gelukkig lukte het me om mezelf na een tijdje los te wrikken, want het deed mijn claustrofobische aanleg geen goed, kan ik je vertellen.
Uiteindelijk lagen we vol verwachting voor de sluis van het Nieuwe Meer. We keken ernaar uit om dit meer, gelegen aan het Amsterdamse bos te gaan ontdekken.
Terwijl we al dobberend aan het wachten waren, stond ineens de sluiswachter naast ons, of we als de wiedeweerga door de sluis wilde suppen, omdat er aan de andere kant een groot vrachtschip aankwam. En wilde we niet in de ronddraaiende schroeven van dit loeigrote vrachtschip eindigen dan diende we haast te maken. Dit lieten we ons geen 2x keer vertellen, want we wilde natuurlijk niet in deze gehaktmolen verdwijnen.
Na al deze krachtmetingen waren we eindelijk op de Nieuwe Meer beland. Het was heerlijk rustig, de vogeltjes vloten en de zeilboten kwamen geruisloos langs. Alles was goed. …
En zoals dat vaak gaat bij avonturen en het overwinnen van obstakels, werden we beloond.
Want, na het prachtige, rustige, uitgestrekte Nieuwe Meer, op weg terug kwamen we zowaar een dorpje met woonboten en huisjes op water tegen! Hele rijen tegenover elkaar en vol bewondering keken we om ons heen. Er was zelf een drijvend, roze villa kakelbont! En een roze-witte kano met roze bloempjes als drijvende planten pot!
Kortom: het was weer een heerlijk geslaagd avontuur met een enorme rode kers op de taart.
Wil jij ook op avontuur en obstakels overwinnen? Zodat je uiteindelijk kan genieten van de vruchten van je werk?
Zonder te klunen, als een dubbeltje op een plank te liggen of als een gek te moeten roeien?
Maar met een gids naast je, die jou tijdens je leerproces vertelt welke route je het beste kan pakken. Die je soms een klein duwtje geeft, of je juist soms een beetje afremt. Maar, die te allen tijde kijkt naar wat jij nodig hebt om jouw doelen te bereiken op een leuke, plezierige, stap voor stap manier?
Want dat is veel beter, veel leuker en veel sneller dan zelf alles uit te moeten dokteren over de jaren heen.
Geef je dan op voor mijn ONLINE module “Designing with Impact”.
Je leert:
- Hoe je veel strategischer en effectiever wordt in je voorbereiding en veel beter aansluit bij jouw publiek.
- Hoe je een ijzersterk presentatie ontwerp maakt dat jouw publiek overtuigt.
- Hoe je met deze methode makkelijker en natuurlijker zal gaan presenteren.
Wil je nog meer weten over de module “Designing with Impact” ga naar:
https://presentingwithimpact.nl/ver3dubbel-jouw-impact-met-de-online-module-ontwerpen-met-impact/
Geïnteresseerd? Geef je op door een mail te sturen naar info@presentingwithimpact.nl